Hava soğudukça yazı daha fazla özleyenlere sıcacık bir esinti getirdim bir bağ evinden. Adı Maya.
Bozcaada’nın kalbinin tam orta yerinde, çalıların içerisine gizlenmiş–gerçekten gizlenmiş, tabelası yok bulmakta zorlanıyorsunuz–şatafattan gürültüden uzak masalsı bir ortam.
Sabah üzüm salkımları, taze ekmek kokusu ve caz müziği, akşam gün batımı, mum ışığı ve mangal kokuları eşliğinde, kendi yaptığı şarapları, peynirleri, çok farklı ve parmaklarınızı yalatan mezeleri ile şehirli insanların unutamadığı bir mekan yaratmış, kendi de bir zamanlar şehirli olan Selçuk Aykan.
Kulaktan kulağa yayılan bir reputasyonu var Maya‘nın,
daha fazlasına da ihtiyacı yok zaten.
Gün batımı noktası Polente‘de telefon ile rezervasyon yaparken bir kız yanaşıp soruyor:
“-Verdiğiniz en güzel karar, mutlaka gidin.”